Bir yolun iz düşümü kalbim,
Uyumadan, yorulmadan
Öylesine ahenkle atıyor ki, çok derinde hissediyorum,
Bebek neşesi ile gözlerimin içi parlıyor ve gülümsüyorum...
Dışa açılıyor kapılarım,
Hem de kalbimin sahnesi olan gözlerimden,
Öylesine derin, öylesine anlamlı ki,
Oradan akan ilhamın etkisinde,
Bedenim, görünen her kareye görünmeyeni resmediyor...
Sesler başka, görüntüler başka,
Ben bambaşka titreşiyorum,
İçten dışa büyüyen ve yayılan su dalgaları misali,
Geçitlerde iz bırakıyor,
Kalbimle kelimelere dokunuyor ve o hali dile taşıyorum...
Öğrendiklerimi özenle işliyor,
Her defasında yeniden doğmaya izin veriyor,
An’lar sıralanırken,
Sadece bu yolun yolcusu olmayı diliyorum,
Bana verilen eşsiz bir armağan olduğunu bilerek...
Not: Lacivertköy' ün muhteşem atmosferinde geçirdiğim 3 gün sonrası dile gelenler.
Comments